Permakamp her gün bizi şaşırtmaya devam ediyor. Heyecanlıydık, ilk kez iki gün boyunca eş zamanlı organizasyonlara ev sahibi olacaktık.
Kampa gidelim mi baba, şiddetsiz iletişim, permakamp günü ve toprağa düşen öyküler etkinliğine gelenler çabucak kaynaştı. Çocuklar iki gün boyunca doğa yürüyüşünden, solucan kompostu ile tanışmaya, tavuk yemlemekten, spora bir çok aktivitede yer aldılar.
Biz yetişkinler çocuklarımızın olmaları gereken yerde olduklarının huzuru içinde katılmak istediğimiz eğitimlere katıldık, yogamızı yaptık, nerede ihtiyaç varsa el verdik, bilgimizi paylaştık, tıkandığımız konularda başkalarında destek aldık. Fermantasyonu, probiyotikleri konuştuk. Akşam konuşulacak öykülerin gündüz askıda öykü olarak asılı olması ve gün içerisinde okunabilmeleri güzel bir uygulama oldu. Sevgili Yeliz’in kolaylaştırıcığı ile akşam ateş başında toprağa düşen öyküler etkinliğinde zamanda eşsiz bir yolculuğa çıktık. Nesrin’imizin ekşi mayalı ekmeklerini ve pidelerini yıllardır hayal ettiğimiz bu sene çoluk çocuk yaptığımız fırında pişirmek ve servis etmek paha biçilemezdi. Arazimizin her yerinden çıkan kantaron çiçekleri göz kamaştırıcı idi. Bir kısmını toplayıp nasıl kantaron yağı hazırlanacağını konuştuk. 4 yaşındaki oğlumun yemek sırasında çocukların önceliği olması nedeniyle öne geçip kendi yemeğini alması, çocuk sofrasında yemeğini yemesi, sonra bulaşığını yıkayıp yanıma gelip gururla yediklerini ve yaptıklarını anlatması benim için kıymetliydi. Bir çok güzel insanla tanıştık, öğrenmek ve öğretmenin hazzı ile gerçekten topraklanarak çoluk çocuk hafif pempeleşmiş yanaklar ve kocaman birer gülümseme ile ayrıldık Permakamp’tan. 06.06.2018