Bugün Mustafa Aykın İlköğretim Okulu’ndan 1.Sınıflar ve 4. Sınıflar bizimleydiler.Yağmura doymuş orman toprağı, ekim ayının meyvelerini her yana saçmış durumda; her yer çeşit çeşit mantar dolu. Orman yürüyüşünde ve kampta pek çok mantar gördük bugün. Bu yıl Serbest Gezen Çocuklar Programı’nın üçüncü yılı. Mustafa Aykın okulu en başından beri birlikte çalıştığımız okullardan biri. Hatta geçen sene 4. Sınıfları birlikte mezun ettik bile diyebilirim J. Bu yıl sevgili Gülçin öğretmen 1. Sınıf öğrencileriyle birlikte bizimle beraber yeniden. Didem öğretmen de bir yaş daha büyüttüğü 4. Sınıf öğrencileriyle geldi bugün. Heyecan ve coşkuyu tarif etmek pek zor. Uzun bir aradan sonra kavuşma heyecanı ve yeni gelen 1. Sınıfların alışma telaşı...  Gecikmelerle de olsa günlük rutinimizi uygulamaya başladık. 1. Sınıf Senem ve Mehmet’le beraber orman yürüyüşüne çıktı.

Yeni Okul’dan öğrencilerle başladık bu yılki Serbest Gezen Çocuklar Programı’na. Bir telaş hazırlanıp duruyorduk bu ilk gün için. Permakamp ekibi olarak, sabah büyük bir heyecanla toplandık kampta. Nihayetinde çocuklar koşarak ve büyük bir keyifle vardılar araziye.

“Bizi harekete geçiren uyaranla, ona vereceğimiz cevap arasında bir alan vardır. Cevabımızı nasıl vereceğimizi seçme özgürlüğü ve gücü bu alanda yatar. Gelişimimiz ve mutluluğumuz, cevabımızda saklıdır.” Böyle demiş Avusturyalı psikiyatr ve psikoterapist Viktor Frankl.

Permakamp’ta 2-3 Haziran hafta sonu “Suçlamayan Anne-Baba Olmak” atölyesinde, işte o alanda buluşup özgürlüğümüzü, gücümüzü ve mutluluğumuzu yeniden bulmaya koyulduk. Yolumuza ışık tutan ise psikoterapist Marshall Rosenberg’i geliştirdiği Şiddetsiz İletişim oldu…

20 Mayıs Pazar günü Permakamp’ın kurucu ekibinden olan sevgili Güneş Savaş’ın davetiye ile kendimi çocuklar için felsefe yapmak üzere Permakamp’da buldum. Permakamp kızımın çok ama çok sevdiği doğa severlerin, idealist ruhlarıyla kurmuş oldukları harika bir yerleşke. İtiraf etmeliyim ki bu kadar yeşilin, kuş seslerinin ortasında ilk defa çocuklar için felsefe atölyesi yapma deneyimim oldu.

Tırtıl Okulu bugün iki ayrı sınıf olarak ziyaretimize geldi. Toplamda sadece 15 kişi olduklarından, orman yürüyüşüne sabahtan hep birlikte çıkabildiler. Ormanın dokusu sık, pırıl pırıl ve tazecik bir yeşilden oluşuyor. Toprak kuru, her taraf çiçekler ve çeşitli otlarla kaplı. Orman yürüyüşü sakince barınağa kadar sürmüş. Barınak ve çevresinde biraz diken temizliği, barınakta bir miktar tamir ve ormandaki değişimlere bakarak, uyanan ormanı sakince gözlemleyerek geçen güzel bir yürüyüş.

Mayıs ayı biraz hüzünlü geldi bize =) Okullarla bu yılki buluşmalarımızın nihayetlendiği ay Mayıs ayı. Ekim ayından bu yana her hava koşulunda buluştuk Permakamp’ta. Birlikte pek çok şey paylaştık... Bugün, Bilgeliğin Eşsiz Macerası Okulu öğrencileriyle bu eğitim yılı içinde birlikte olduğumuz son gündü. Çocuklar Permakamp’a geldiklerinde, ellerimize minik mektuplar tutuşturdular, biraz mahcup bir ifadeyle.

Kurbağalar, kaplumbağalar, yeşil kertenkele, tavuklar ve yılan. Günümüz gerçekten çok ama çok renkliydi. Tüm bu hayvanları tek tek görme, bazılarına dokunma, bazılarına bakma fırsatını yakaladık. Uyanan doğa olduğu gibi önümüze serilmiş durumda...Hava bildiğin sıcak ve güneşli. Biz 4. Sınıflarla orman yoluna çıkarken, 5. Sınıflar ve Mehmet Permakmap’ta çalışmaya kaldılar. Şu bitmeyen işleri iyice bir toparladılar doğrusu.

Hava bir güneşli bir bulutlu ve ılık. 1. Sınıflar sabah saatlerinde benimle birlikte Permakamp arazisinde kaldılar. Mehmet, 3. Sınıf öğrencilerini toplayıp orman yoluna çıktı.Ormanda uzun uzun, yavaş yavaş yürümüşler. Sakince etrafı dinleyerek ve kendilerine sihirli asalar toplayarak. Her bir orman asasının farklı ve özel bir gücü varmış. Çocuklar kendi asalarını kendileri tasarlamış =) Mehmet’le orman yürüyüşleri hep bir farklı ve oyunsu.

Permakamp arazisini ve çevresini çeşit çeşit çiçek sarmış durumda, ağaçlar deli gibi büyüyor. Toprak arazideki tüm suyu içine çekti; çiçek, çimen ve ayrık otu olarak geri gönderdi =) Arazideki işlerin peşinde koşturup duruyoruz çocuklarla. Ekilecek tohumlar, havalandırılacak toprak, temizlenecek minderler var…

Solucanlarımız için bir küvet hazırlamak ne zamandır aklımızda bir işti. Daha önce burada yazdığımız gibi yaptığımız solucan yatağımızda bazı teknik sorunlar yaşamıştık. Toprağımız güzel olmuştu ama bu sorunları aşmak için yatağı dağıtıp kovalara geçmiştik. Sebze yataklarımızı beslemenin ve pişmemiş sebze atıklarını çöp olmadan dönüştürmenin en iyi yöntemlerinden biri solucan kompostu.