Kara kış geldi nihayetinde. Yağmur, çamur, soğuk hepsi tamam ☺
Bu sabah araziye gittiğimde tüm yağmur hasadı hendeklerimizin dolduğunu görüp çok mutlu oldum. Aslında çoktan dolmalıydı bu hendekler ama bu kış ancak yeni doldular.

Atölye Çocukevi en küçük okul grubumuz. Üstelik grubun yarısı öğle yemeğinden sonra evine dönüyor ☺ Bu kısa buluşmalarda, Serbest Gezen Çocuklar programının olağan akışında önemli yerleri olan; oyun oynamak, sebze yataklarında çalışmak, orman yürüyüşü yapmak ve mutfak atölyesine katılmak gibi çalışmaları tam olarak hayata geçirmek zor oluyor. Gündelik akışımız normalden biraz daha farklı oluyor dolayısıyla. Büyük Grup tüm günü kampta geçiriyor. Bu yüzden bu gruptaki çocuklar olağan Serbest Gezen Çocuklar programına dahil olabiliyorlar. Ancak Ortanca Grup ve Küçük Grup (öğretmenler sınıflarını böyle adlandırıyorlar ☺) arazide yarım gün geçiriyorlar. Bugün Ortanca Grup’tan sadece 4 kişi öğle yemeğinin ardından arazideki çalışmalara katıldı.

Mustafa Aykın İlköğretim Okulu'ndan 1A ve 3D sınıfları kamptaydı bugün.

Kampa ilk gelişiydi 1A sınıfının. Ama bir heyecan, bir keyif daldılar tüm işlere.
Hava pek güzeldi. Bu yüzden biz de bahçe işlerinde ve gölette çalıştık bol bol. Havalar lodos. Aslında biz hava elementine geçmemiz gereken dönemdeyiz. Poyraz, lodos varken tam zamanı. 1A sınıfı, gölet ve bahçe işleri ile henüz tanışmamış olduğundan, bugün yine bu işlere devam ettik.

Geçen cuma günü Mustafa Aykın ve Sultançiftliği İlköğretim okulları bizimleydiler. Pırıl pırıl bir kış havası karşıladı bizi. Arazi sabah erken saatlerde çiğle kaplı olsa da öğleden sonra hava günlük güneşlikti. Okullar kampa geç gelebildikleri için bu defa kısa bir program uyguladık. Güne öğle yemeği ve serbest oyun zamanıyla başladık. Yemeğin ardından tüm sınıflar 1,5 ay önce toprağa attıkları buğday tohumlarına bakmaya gittiler. Yemyeşil çimlik bir arazi gibi şimdilerde buğdaylar 

Meşe Palamudu 15 günde bir gelen tek okul. İnanılmaz bir yoğunlukla çalışıyor çocuklar kampa gelince. Orman yürüyüşündeki hakimiyetlerini iyice geliştirmiş ve arazide kendilerini kollayarak oyun kurabilmek konusunda inanılmaz yol almış durumdalar. Bu yoğunluktaki bir ziyaret çocukların arazi ve ormanla sıkı bir bağ kurmalarına olanak sağlıyor. Böylece kendiliğinden gelişen oyunlara daha çok zaman açılıyor.

Yeni Okul’dan 4. ve 5. Sınıf'lar bizimleydi bugün. Yoğun bir oyun oynama isteğiyle vardılar araziye. Bugünün akışı biraz zorladı sınıfları. Orman yürüyüşü bile "eee ne zaman kampa dönüp oyun oynayacağız?" sorusuyla geçti. Birikmiş bir ihtiyaca işaret ediyordu bugün çocukların tepkileri. Serbestçe oyun oynamaya duyulan ihtiyaç. Mümkün olduğunca programı esnetmeye, daha çok alan açmaya çalıştık. Ama bizim bile günün akışını yönlendirdiğimiz, yoğunlaştığımız, bakmak görmek istediğimiz şeyler var. Ama gel gör ki herkesin oyun oynamaya ihtiyacı var, yapılandırılmamış serbest oyun zamanına.

Bugün Yeni Okul’dan 1. Sınıf ve 3. Sınıf bizimle beraberdi. Her günün enerjisi farklı. Ben farklıyım orman farklı ve elbette o günün ziyaretçilerinin getirdiği enerji farklı. Orman rotamız aynı, ilgilendiğimiz derinlemesine baktığımız şeyler tıpatıp aynı. Ama gördüklerimiz, dokunduklarımız ve hissettiklerimiz farklı. Bu çok büyülü bir şey benim için 

Meşe Palamudu Çocuk Evi üçüncü defa bizimleydiler.

Evet bu ilk aylarda sayacağım böyle tüm bu gelişleri. Çocuklar öyle hızlı adapte olup öyle güzel kullanmaya başlıyorlar ki Permakamp’ı hesaplayasım geliyor daha ne kadar zaman geçti ki diye..

Olağan akışımızda gruplara ayrıldık. Sabah ormana yürüyen grup yolda o kadar çok çeşit mantar gördüler ki dönüşte mantarlar üzerine konuşmadan edemediler. Büyük mantarlar küçük mantarlar rengarenk mantarlar...

Bugün yine Mustafa Aykın ve Sultançiftliği okulları bizimleydi.

Permakamp’ın işi çok! Buğday ekilecek, sebze yatakları düzenlenip pazı tohumu atılacak, gölet derinleştirilecek...

Buğdayın tam ekilme zamanı gelmişti, zaten öğretmenler de buğdayı konuşmak istiyorlardı çocuklarla. Biz de bugün traktörü çağırdık araziye.

Atölye Çocukevi ile birlikteydik geçtiğimiz cuma günü.
En mini mini grubumuz Atölye Çocukevi :)
2 yaş grubu öğretmenleri Senem'le birlikte arazide başbaşa dolaştılar bu seferlik.
Okula, sınıfa ve öğretmenine henüz alışan bir grup oldukları için ve okuldan çıkınca endişeleri daha çok arttığı için arazide serbest ve programsız bıraktık onları. Güne domda kitap okuyarak başladılar. Bir rahatlayıp bir kaygılandılar. Bazıları Permakamp gözlem defterine bir şeyler yaptı, bazıları hiç dokunmadı. Bizleri etraflarında gördüler ama henüz ortaklaşa bir şeyler yapmayı denemedik. Bu buluşmalık permakampla ilgili bir his edindiler, her biri kendi özel bakışına göre ayrı ayrı. Bir sonraki buluşmada bir adım daha yakın bir temasa gececeğiz, sonra bir adım daha, bir adım daha ☺