Günlerden 05 Şubat, hava yağmurlu sıradan bir kış günü. Permakamp arazisinin biraz düzenlenmesi lazım dediler. Yapabileceğimizi yaparız , baktık çocuklar çok üşüdü erken döneriz düşüncesiyle çıktık yola.

Uykulu uykulu arabaya bindirdiğimiz çocuklar, gözlerini kırpmadılar. Permakamp’tan akıllarında kalanları duydukça şaşırdık, anladık ki Permakamp’ı ve arkadaşlarını çok özlemişler.

Öğümce yerleşkemizde 2017 hazırlıkları başladı. Şubat ayı sonunda tohumların artık atılmaya başlanacak olmasından dolayı, haliyle ön hazırlıklar şubat başına kalmış oluyor. Bu yılın soğuklarını da düşünürseniz bizi bekleyen büyük bir toparlanma, soğuklar, bataklık olmuş yerler, çamur kaçınılmaz tabii. Ama hepimiz gülümseyerek birlikteyiz yine.

Bu sene arazide ikinci yilimizi bitiriyoruz.. Kurulan dostlukların, yakılan kamp ateşlerinin, soğuk günlerde beraber içilen sıcak çorbaların ikinci yılı.. Evrildik.. Kimi zaman gittiğimiz yolumuzdan çevrildik, bir yenisine girdik, sevindik, üzüldük, ama güzel bir yerdeyiz... Tam da o 'iyi ki başlamışız bu işe' dedirten, güzel yarınlar için umudumuzu canlı tutmaya yardım eden yerdeyiz. Zor gecelerin sabahında koşarak gidip ellerimizi toprağa gömdüğümüz yerdeyiz.. Yeşereceğini bilerek, yeşereceğini bilerek..

Bizim Şenlikler böyle. Şehrin ürettiği hurdaların peşindeyiz.Yaptığımız kovalamacanın sonucuna bir dostumuzun duyarlılığı ile ulaştık. İşimize yarayabilecek bir çok parçanın olduğu hurda TIR kapımızda. Bu 3. kamyon diyebiliriz. Daha önce gelen kamyonlar gerçekten küçükmüş. Birde kablo rulosu gibi büyük parçalar vardı daha önce. Şimdi TIR bildiğin incik- cıncık dolu. Hepimizin gözü korktu.

 Malaga kıyılarında fakir bir Musevi balıkçı yaşamaktaydı. Adı Behmuaras, soyadını ise bilmiyoruz. Şimdiye dek kaydına da hiç rastlanmadı. İşte bu balıkçı her gün balığa çıkar, tuttuklarının yarısını satar, diğer yarısını da eve, ailesine götürürdü. Üç çocuğu vardı ve en küçükleri en çok torik balığını severdi. Balıkçı da onun torik balığı yemesine özellikle dikkat ederdi.

 "İnsanı toplumun bir üyesinden ziyade Doğa'nın bir sakini, ya da onun ayrılmaz bir parçası olarak değerlendirmek istiyorum" diyor Henry David Thoreau.

“Serbest gezen çocuklar” başlığı altında, her yaştan çocuklarla birlikte, parçası olduğumuz doğayı ve kendi doğamızı idrak etmeye çalışıyoruz.

Permakamp, şehrin kendilerine dayattığı hayat şeklinden memnun olmayan 25 ailenin ortak girişimidir. Bu aileler şehirden uzaklaşmaya gerek kalmadan hafta sonları çadırlarını alıp çoluk çocuk doğaya koşuyorlar. Beykoz’daki Permakamp’da doğayla dost, çocuklardaki doğa bilincini pekiştiren, ihtiyaçlarını kendileri üreten bir topluluk yaşamı deneyimi yaşıyorlar.

Katılımcılarımız ve gönüllülerimiz arasında en çok sorulan sorulardan biride Permakamp Günü üzerinde yoğunlaşıyor. Bu yazı ile aslında bu günün ne demek olduğuna açıklık getirelim dedik. Permakamp, kurucuları tarafında gerekli sorumluluklar alınarak gerekli yatırımlar yapılarak kurulmuş Tüketici Destekli uygulama ve doğal yaşam oluşumu. Bizler aslında hayalimizde olan yerleri yada birlikleri kurabilmek için bir tecrübe oluşturmaya çalışıyoruz.

Sorulan sorulara cevaplar, çıkan aksiliklere, eksikliklere çözümler bulmak amacındayız. Yani karşımıza çıkan sorunların bir kısmını önceden tahmin edebilsek bile bir kısmını öngörememiş olabiliyoruz. Bazı eksiklikleri ise gözlemleyemediğimizden uzun süre tekrar etmekteyiz. Taa ki bizi bu konuda biri uyarana kadar.

Permakamp birliğimizin en önemli ayaklarından biri olarak gördüğümüz Kooperatifimizi kurduğumuzu sizlere müjdelemek istiyorum. Riva Permakamp Tüketim Kooperatifi.  Bir kooperatif kurmak çok zor bir şey değilmiş. Öncelikle notere yüklü bir bedel ödemeye hazır olmalısınız. Sonrasında muhasebecinizin “Bu devirde Kooperatif'mi kurulur.. ” tacizlerini göz ardı etmelisiniz. Sonra bu muhasebeciyi destek olmaya ikna etmiş olmalısın. Sonra bir sürü resmi dairede verilen bilgilerin ertesi gün değişmiş olduğunu öğrenmeye hazır olmalısın.

Doğan gördünmü dedi. Seni aldığım yerde apartmanın önünde bir Elek var. İşimize yarar. Eskiden ben çocukken buğday elemek için onu kullanırdık dedi.Benim şimdiye kadar dikkatimi çekmemesi normal. Buğdalarımızın hasadında çalışmadım ama patoz nedir biliyorum. Bu patoza benzemediğinden önemsemeden önünden geçip duruyorum.