27-28 Haziran-Dopdolu 3 gün...

Bu hafta Permakamp yine bir ilke imza attı. Artık arılarımız var :) Hem de çok maceralı bir gece operasyonu ile.

Evet, uzun hafta sonumuz Cumartesi günü arılarımızın heyecanıyla başladı. Arı güncemizde daha detaylı olarak izleyebileceğiniz bu macera gece yarısı kovanlarımızı yerlerine büyük bir heyecanla yerleştirerek başladı. Gün boyunca yeni evlat edindiğimiz bu küçük dostlarımızı sık sık ziyaret edemeden, rahat olduklarından emin olamadan duramadık. Adem neredeyse gününün çoğunu "çocukların" yanında geçirdi. Onlarla kurduğu ilişkiyi seyretmek bile büyük keyifti doğrusu. Benim için arı yepyeni bir deneyim olduğundan, bir yıl boyunca okutacağı sınıfa ilk kez giren çömez bir öğretmen gibi, gözlem yapmaktan ve bir küçük arı sokmasından öteye geçmedi. Ama geçecek, yılmadan onları tanımaya devam edeceğim.

Domateslerimizi, salatalıklarımızı, mısırlarımızı, kabaklarımızı sarıp sarmalayan otlarla pazarlık yapmak zamanımızın çoğunu alıyor şimdilik.. Ancak bunun kadar etkili bir terapi yöntemi de keşfetmiş değilim şu güne kadar. 

Akşam yemeğimizde kampımızın en yeni üyesini, saç kavurmamızı test etmek de harika bir keyifti. 

Taze katılımcımız Cindy'nin en büyük mesaisi de tohumluk olarak ayıracağımız bezelyeleri ayırmakla geçti.. Her ne kadar tohum sayımız arazinin tamamına eksek bile artacak kadar olsa da bu bezelyelerimizin ve baklalarımızın bereketini gösterir değil mi? :)

Biz iki aile, Pazartesi gününü de kampımızda geçirmek istedik. Adem çocuklarından buruk bir şekilde ayrılıp işe gitti. Biz de koyulduk işe. Uzun süren çalışmalarımızdan sonra dinlenmek için çocuklarımızla boya yaptık, sulama yaptık, arılarımızı ziyarete gittik. Bu hafta sonunun en önemli işlerinden biri de mutfağımızı daha kullanışlı yapmaya uğraşmak oldu. Akşam güneşi, masamızda duran vazomuzdaki kır çiçeklerine vurmaya başladığında, yüzümüzde tatlı bir gülümseme ve paha biçilmez bir tatminle günü bitirmiştik. 

Çocuklarımızın yüzündeki hüzünlü bakışlar, saklı gözyaşları ve Mimoza'nın "ama ben gitmek istemiyorum ki.." nidaları arasında evimize döndük... Aklımızda arılar...